Polski Ład – stanowisko AAPPLIA

APPLIA Polska w imieniu producentów oraz importerów sprzętu AGD przekazała uwagi do projektu zmiany ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz podatku dochodowym od osób prawnych „Polski Ład” (UD260).
Dzięki inwestycjom naszych członków, Polska jest największym producentem sprzętu AGD w Unii Europejskiej oraz istotnym sektorem polskiego przemysłu dając zatrudnienie ok. 100 tys. osobom. Wartość sprzedana produkcji stanowi ponad 35% działu PKD 27, a nasz sektor istotnie przyczynia się do dodatniego salda polskiego handlu zagranicznego odpowiadając za ok. 2,5% wartości eksportu całej gospodarki. Inwestycje reprezentowanych przez nas firm corocznie przekraczają 1 mld zł.
Przemysł AGD docenia inicjatywę wsparcia przedsiębiorstw rozwijających innowacyjność, zawartą w pakiecie „Polski Ład”. Niewątpliwie ulgi na zwiększenie poziomu robotyzacji są istotnym warunkiem podnoszenia konkurencyjności polskiego przemysłu w Europie. Jako przedstawiciel również firm z sektora MŚP postulujemy jednak rozważenie odejścia od propozycji zwiększenia składki zdrowotnej płaconej przez przedsiębiorców i samozatrudnionych.
Poniżej przedstawiamy nasze szczegółowe uwagi do ministerialnych propozycji.

Zgadzamy się z Uzasadnieniem przypominającym, że „przygotowanie polskich firm na wyzwania związane ze zmianami technologicznymi wymaga automatyzacji/robotyzacji procesów technologicznych i systemów je wspomagających”. W czasie, gdy polskie firmy należą do najmniej „zrobotyzowanych” w Europie, potrzebne są strategiczne działania przyśpieszające wdrażanie „Przemysłu 4.0” co pozwoli na utrzymanie konkurencyjności naszej produkcji przemysłowej.
Analizując propozycję ulgi podatkowej na robotyzację, obawiamy się, że jest ona zawężana do pojęcia samych maszyn. Tymczasem, powstające „fabryki przyszłości” to automatyzacja procesów rozumiana szeroko, także w zakresie technologii produkcji, w tym wykorzystania zrobotyzowanej automatyzacji procesów (ang. Robotic Process Automation, RPA), sztucznej inteligencji (AI), wirtualnych asystentów do kontaktów z klientami oraz cyfrowych produktów skracających proces projektowania (np. cyfrowy bliźniak).  Elementy te znajdują zastosowanie także w logistyce, handlu oraz obsłudze klienta. W naszej ocenie również te elementy należy uwzględnić w zaproponowanej definicji robota przemysłowego.
Ulga na robotyzację powinna pozwalać także na ujęcie w takich kosztach integracji robotów z systemem nadrzędnym (np. SAP).
Kolejnym naszym postulatem jest dopuszczenie stosowania urządzeń z rynku wtórnego.
Zgodnie z projektowaną regulacją, podatnicy będą mieli możliwość dokonywania odliczeń w ramach ulgi na robotyzację w stosunku do kosztów poniesionych w latach 2022-2026. Inwestycje w automatyzację procesów są procesami czasochłonnymi i w naszej ocenie wspieranie tego typu działań powinno mieć charakter strategiczny oraz długofalowy, co znacząco wyklucza zaproponowane ograniczenie czasowe. Należy także rozważyć umożliwienie stosowania ulgi dla inwestycji poniesionych od roku 2020, czyli w czasie, gdy po raz pierwszy pojawiła się propozycja ulgi na robotyzację. Wiele firm zachęconych takimi rozwiązaniami zainwestowało w robotyzację swojego parku maszynowego, czyniąc to pomimo trudnej sytuacji w okresie pandemii.

Uwzględnianie szerokiego zestawu działań związanych z produkcją próbną oraz kosztami wprowadzenia nowego produktu to dobra inicjatywa. Polscy producenci ponoszą istotne koszty związane z takimi procesami w zakresie dopuszczania produktu do unijnego Rynku Jednolitego, np. proces oceny zgodności wraz ze znakiem CE. Niestety unijne prawodawstwo wraz z rozwojem tzw. strategii Green Deal znacząco rozszerza zakresy prac związanych wprowadzeniem produktu. Ujęcie w przepisach badania cyklu życia produktu to krok w dobrym kierunku. Niemniej jednak nowe unijne przepisy to także wymogi dostosowywania produktów do zmieniających się wymagań środowiskowych, których ujęcie nie zawsze wiąże się z wprowadzeniem nowego modelu.
Ponadto, ponieważ zakres zaproponowanej ulgi na prototyp pokrywa się zakresem ulgi B+R, proponujemy doprecyzowanie przepisów. Przy obecnych zapisach widzimy ryzyko utraty możliwości odliczania od podstawy opodatkowania 100% kosztów poniesionych na wykonanie partii testowych produktów, zgodnie z ulgą B+R, przy zastosowaniu ulgi na prototyp.

Pozytywnie oceniamy zmiany, które porządkują dotychczasowe regulacje. Dobrym rozwiązaniem jest przepis zakładający, iż na potrzeby oświadczenia, w przypadku otrzymania nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw lub innych świadczeń w naturze stanowiących przychód, ceny transferowe uważa się za ustalane na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane, jeżeli przychód ten został dla celów podatkowych wykazany zgodnie z zasadą ceny rynkowej. Rekomendujemy wprowadzenie analogicznej zmiany w zakresie kosztów.

W naszej ocenie zaproponowane zmiany (zwiększenie składki zdrowotnej) wywołają wzrost kosztów po stronie rynku albo po stronie dostawców rozliczających się podatkiem PIT. Widzimy ryzyko wzrostu ceny dostarczanych usług, w wyniku których zwiększenie obciążeń fiskalnych zostanie przerzucone na realnie na końcowego odbiorcę. W rezultacie doprowadzi to do wzrostu cen dóbr końcowych oraz przyspieszenie już i tak wysokiej inflacji. Sytuacja ta wraz ze spodziewaną presją płacową ze strony pracowników ze względu na niższe wynagrodzenie netto dla pracowników zarabiających powyżej średnio 11.000PLN miesięcznie może mieć niekorzystny wspływ także na nasz sektor.

Zapis wprowadzający obowiązek przesyłania od 2023 r. drogą elektroniczną ksiąg rachunkowych do Urzędów Skarbowych wprowadza dodatkowe obciążenie administracyjne dla przedsiębiorców. Postulujemy wprowadzenie zmian w dłuższej perspektywie czasowej. Rekomendujemy również ogłaszanie struktur do przesyłania danych z dużym wyprzedzeniem czasowym.